Voor het samenstellen van een plan van toedeling zijn thans twee methoden, ontwikkeld door Kik (1969) en Visser (1971) beschikbaar. Teneinde na te gaan hoe met beide methoden een toedeling wordt ontworpen voor een gebied, waarin de bedrijfsgebouwen grotendeels in een kerndorp zijn gelegen, en tevens een vergelijking te kunnen maken tussen de resultaten die met de beide methoden worden verkregen, zijn zij toegepast op een verkavelingsmodel genaamd 'De Spin'.

Ruilverkaveling Beesel-Swalmen dient als toetsingsgebied voor de toedeling van gronden in een ruilverkaveling. In het gebied komen zowel klei- als zandgronden voor, waardoor de uitruilbaarheid van de gronden beperkt is. Het is daarom noodzakelijk de grond te verdelen over verschillende onuitwisselbare ruilklassen. Gronden behorende tot dezelfde ruilklasse worden daarbij geacht uitruilbaar te zijn; tussen gronden behorende tot verschillende ruilklassen is uitruil niet mogelijk.